کنکور...

و باز هم کنکور... 

 

آیا میدانید که...؟ 

اگر در زمان حیات مشاهیر جهان کنکور وجود داشت، به چه سرنوشتی دچار می‌شدند  ...

پس پیشنهاد میکنم یه سری به ادامه مطلب بزنین
 

نیوتن: از آنجا که این دانشمندعلاقه‏ی زیادی به قبول شدن در رشته‏ی ستاره شناسی یا نجوم داشت، از صبح تا شب خودش را در اتاق حبس می‏کرد و برای قبول شدن در کنکور درس می‏خواند. و از آنجا که وقت یک پشت کنکوری بسیار ارزشمندتر از آن است که بیکار و بی‏عار برود و زیر درخت سیب لم بدهد، بنابراین سیبی هم به سرش نمی‏خورد و جاذبه‏ای هم کشف نمی‏شد و الان بنده و شما، تمام اشیاء و آدم‏های دور و برمان در فضا معلق بودیم!
 

لیلی و مجنون: اصولاً بسیاری از صاحبنظران معتقدند بیکار نشستن در خانه یکی از مهم‏ترین عوامل و دلدادگی معروف‏ترین عاشق و معشوقتاریخ ادبیات است. اما اگر هردوی این عزیزان در عصر ما زندگی می‏کردند آنقدر درگیر کلاس‏های تست و حل دفترچه‏های تست و مطالعه‏ی ضرایب دروس مختلف و فرم انتخاب رشته و کنکور آزمایشی بودند که سال تا سال هم وقت نمی‏کردند یاد هم بیافتند چه برسد به این که مجنون ظرفی ببرد در خانه لیلی که آش نذری بگیرد و چون لیلی زد ظرفش را شکست را بیافتد در کوچه و خیابان و در اقدامی جلف و سبک بزند زیر آواز که:

اگر با من نبودش هیچ میلی چرا ظرف مرا بشکست لیلی؟

رستم: درباره‏ی این قهرمان و اسطوره‏ی ایران زمین یک احتمال وجود دارد. اینکه به جای هفت خوان سنتی و جنگیدن با دیو وعجوزه و اژدها و سیر و عبور از بیابان مجبور می‏شد برود ازتکخوان کنکور عبور کند که البته واضح و مبرهن است که خیلی زود (احتمالاً وقتی به تست‏های دروس تخصصی میرسید!) می‏فهمید عبور از آن هفت‏خوان در برابر تکخوان مثل آب خوردن است..
 

نوستر آداموس: احتمالاً این پیشگوی معروف فرانسوی تنها فرد مشهوری است که در مواجهه با کنکور غمی به دل راه نمی‏داد چون برای کسی که قرن‏ها قبل حوادث مهمی مثل حادثه 11 سپتامبر و جنگ جهانی دوم را پیش‏بینی کرده، پیش‏بینی این که جواب تست شماره 5 درس ادبیات گزینه الف، ب، ج یا دال است نباید کار دشواری باشد!
 

نیما یوشیج: پدر شعر فارسی در مواجهه با کنکور "تست نو" را ابداع می‏کرد که رها از قید و بندهای تست‏های معمولی و سرشار از خلاقیت بود. در تست‏ نو پاسخ خاصی، صحیح فرض نمی‏شد و مهم روش‏های خلاقانه‏ای بود که داوطلب برای پاسخ به تست‏ها به کار می‏برد (شیر یا خط انداختن، ریختن تاس، ده- بیست- سی- چهل کردن، اتل متل توتوله خواندن، چشم بستن و انگشت گذاشتن روی کاغذ و...)